YÂVELER_{KİTAB-I YÂVE}

FIRAT KIZILTUĞ

Bayburt 13 Ocak 1935 doğumlu. 1956'da İstanbul'a geldi. İleri Türk Musikisî Konservatuarı topluluğuna katıldı. İstanbul Belediye Konservatuarı'nda, Feyha Talay'la viyolonsel çalıştı. 1953 - 1962 yılları arası Erciş'te, sonra Dicle Öğretmen Okulu'nda müzik öğretmenliği yaptı. 1963-1980 yılları arasında İstanbul'da değişik okullarda müzik öğretmenliği görevinde bulundu. Müzik sanatçısı olarak 1963'ten, 1976'ya kadar, İstanbul Belediye Konservatuarı İcra Heyeti'nde Münir Nurettin Selçuk ile viyolonsel sanatçısı olarak çalıştı. Yine aynı yıllarda Dr. Nevzad Atlığ yönetimindeki Devlet Klasik Türk Müziği Korosu ile yurtiçi ve yurtdışı konserlere katıldı. 1976'da Kültür Bakanlığı İstanbul Devlet Klâsik Türk Müziği Korosu'na atandı. Buradan 1 Nisan 2000 yılında emekli oldu. 1985 tarihinde Türk Edebiyatı Vakfı'na katıldı. Türk Edebiyatı Dergisi'nde şiir, makale ve musikî hikâyeleri yayınlandı. Burada çeşitli eğitim ve seminerler verdi. “Çoruh Çağlar Nenni Söyler” ile Necip Fazıl Kısakürek Senaryo Yarışması'nda jüri özel ödülü, 2011 yılında ESKADER'den Müzik Ödülü, yine 2011'de Bayburt BEKDER'den Sanat Ödülü aldı.

Eserleri: Bir Dâne, Bir Dâne, Bayburt Şikesteleri, Oğuz Destanı, Kitâbı Yâve, Mavi Karanlık, Çocuklara Müzik, Dildeste, Bandodan Klâsik Müziğe, Satrançnâme, Dilbeste, Açıklamalı Şarkılarımız, Bahar Neğmesi/Nigâr Refibeyli şiirleri ve yazıları, Müzik Sohbetleri, Şikesteler, Şiirler, Kop Dağından Birinci Orduya, Tilmaç- At Hikâyeleri, Çal Söyle Şarkımı, Hikâyeler, II. Murat Han'ın Fatih Sultan Mehmet'e Nasihatleri, Necdet Yaşarla 60 Yıl.

Koro ve Orkestra Eserleri: Dünden Bugüne Lâvta, Hisar Mevlevî Âyini, Kanun Konçertosu, Tuyuğlar-I ve Tuyuğlar-ll. (Güfteler Talât Sait Halman), Hikmetler-1 (Güfteler Hâce Ahmec Yesevî), Aydınlık-85-1985 (Güfte Necip Fâzıl Kısakürek), Kalbe Giden Yollar, Mugamlar - Rast Mugam ve Segâh Mugam (Güfteler Bahtiyar Vahabzâde), Muhtelif makamlarda 75 şarkı.

YÂVELER'E DAİR,

Yâve lügatlarda ve kaynaklarda anlamsız söz olarak geçer. Bizim yetiştiğimiz çağda: “Bırak bu yâveleri!” diye bir hitap sözü vardı. Hatta basın organlarında, kitaplarda da rastlardık. Hiciv söyleyen şairler, mizah yazarları da yâveleri kullanırlardı. Biz, yaveleri yazarken, edepli mizah yolunu seçtik. Kayıp bir türü gündeme taşımaya çalıştık. Mesleğimiz icabı, mûsikî dünyamızdaki sıkıntılarla yâveleştik. Kitabımızı görenler, yeni yâveler kaleme alacaklardır inancındayız.